|
| alışkan {s} | gewohnt {adj} |
|
| alışkanlığı bırakmak {fi} | abtun {v} |
|
| alışkanlığı bırakmak {allg} | eine Gewohnheit abtun {allg} |
|
| alışkanlığı bıraktırmak {v} | entwöhnen {v} |
|
| alışkanlığından vazgeçirme {i} | die Entwöhnung {f} |
|
| alışkanlığından vazgeçirmek {fi} | entwöhnen {v} |
|
| alışkanlığından vazgeçmek {allg} | eine Gewohnheit abtun {allg} |
|
| alışkanlık {i} | die Angewohnheit {f} |
|
| alışkanlık {i} | die Angewöhnung {f} |
|
| alışkanlık {i} | die Erfahrung {f} |
|
| alışkanlık {i} | die Geläufigkeit {f} |
|
| alışkanlık {i} | die Gepflogenheit {f} |
|
| alışkanlık {i} | die Gewohnheit {f} |
|
| alışkanlık {i} | die Gewöhnung {f} |
|
| alışkanlık {i} | die Sitte {f} |
|
| alışkanlık {i} | die Übung {f} |
|
| alışkanlık {i} | der Usus {m} |
|
| alışkanlık {i} | die Vertrautheit {f} |
|
| alışkanlık edinmek {fi} | aneignen {v} |
|
| alışkanlık edinmek {fi} | annehmen {v} |
|
| alışkanlık edinmek {itr} | pflegen {itr} |
|
| alışkanlık halini almak {fi} | zur Gewohnheit werden {v} |
|
| alışkanlık meselesi {i} | die Gewohnheitssache {f} |
|
| alışkanlıkları ile yaşayan kişi {i} | der Gewohnheitstier {m} |
|
| alışkanlıklarından vazgeçmeyen kişi {i} | der Gewohnheitsmensch {m} |
|
| alışkanlıktan {allg} | aus Gewohnheit {allg} |
|
| alışkanlıktan vazgeçme {i} | die Abgewöhnung {f} |
|
| alışkanlıktan vazgeçmek {v} | begraben {v} |
|
