|
| kanıtlama {i}
[huk] | die Beweisführung {f} |
|
| kanıtlama {i} | die Glaubhaftmachung {f} |
|
| kanıtlama aracı {i}
[huk] | das Beweismittel {n} |
|
| kanıtlama aracı {i}
[huk] | das Beweisstück {n} |
|
| kanıtlamak {fi} | begründen {v} |
|
| kanıtlamak {v} | belegen {v} |
|
| kanıtlamak {v} | beweisen {v} |
|
| kanıtlamak {fi} | demonstrieren {v} |
|
| kanıtlamak {allg} | den Nachweis führen {allg} |
|
| kanıtlamak {fi} | ergeben {v} |
|
| kanıtlamak {fi} | erweisen {v} |
|
| kanıtlamak {fi} | glaubhaft machen {v} |
|
| kanıtlamak {fi} | nachweisen {v} |
|
| kanıtlamak {v} | zeigen {v} |
|
|
| kanıtlama aracı {i}
[huk] | das Beweisstück {n} |
|
| kanıtlama aracı {i}
[huk] | das Beweismittel {n} |
|
| kendini kanıtlama {i} | die Bewährung {f} |
|
| kendini kanıtlama {i}
[ruhb] | die Selbstbehauptung {f} |
|
| kendini kanıtlama fırsatı {i} | die Probe {f} |
|
