|
| tenha {s} | abgelegen {adj} |
|
| tenha {s} | abgeschieden {adj} |
|
| tenha {s} | desolat {adj} |
|
| tenha {a} | einsam {a} |
|
| tenha {s} | entlegen {adj} |
|
| tenha {a} | lauschig {a} |
|
| tenha {s} | leer {adj} |
|
| tenha {s} | öd {adj} |
|
| tenha {s} | ödnis {adj} |
|
| tenha {a} | still {a} |
|
| tenha {s} | trist {adj} |
|
| tenha {s} | unbelebt {adj} |
|
| tenha {s} | unbewohnt {adj} |
|
| tenha {s} | verwaist {adj} |
|
| tenha {s} | wüst {adj} |
|
| tenha bir yer {allg} | ein abgelegener Ort {allg} |
|
| tenha yer {i} | die ödnis {f} |
|
| tenha yer {i} | die Ödigkeit {f} |
|
| tenha yerleşimli {allg} | dünn besiedelt {allg} |
|
| tenha yerleşimli {allg} | dünn bevölkert {allg} |
|
| tenhalaşma {i}
[hek] | die Verödung {f} |
|
| tenhalaşmak {fi} | aussterben {v} |
|
| tenhalaşmak {allg} | leer werden {allg} |
|
| tenhalaşmak {itr} | veröden {itr} |
|
| tenhalaştırmak {fi} | veröden {v} |
|
| tenhalık {i} | die Einöde {f} |
|
| tenhalık {i} | die Einsamkeit {f} |
|
| tenhalık {i} | die Entlegenheit {f} |
|
| tenhalık {i} | die Verlassenheit {f} |
|
| tenhalık {i}
[coğ] | die Wüste {f} |
|
| tenhalık {i}
[coğ] | die Wüstenel {f} |
|
| tenhalık {i} | die Wüstenei {f} |
|
|
| nüfus olarak tenha {allg} | dünn bevölkert {allg} |
|
| tenha bir yer {allg} | ein abgelegener Ort {allg} |
|
| tenha yer {i} | die Ödigkeit {f} |
|
| tenha yer {i} | die ödnis {f} |
|
| tenha yerleşimli {allg} | dünn bevölkert {allg} |
|
| tenha yerleşimli {allg} | dünn besiedelt {allg} |
|
