|
| yürürlükte {adv} | geltend {adv} |
|
| yürürlükte {a} | gültig {a} |
|
| yürürlükte {s}
[tic] | laufend {adj} |
|
| yürürlükte olmak {fi} | gelten {v} |
|
| yürürlükte olmak {i} | das In-Kraft-Sein {n} |
|
| yürürlükteki {allg} | geltend {allg} |
|
| yürürlükteki yasa {i}
[huk] | die Gesetzgebung {f} |
|
| yürürlükten kaldırılabilir {s}
[huk] | kündbar {adj} |
|
| yürürlükten kaldırılabilirlik {i} | die Kündbarkeit {f} |
|
| yürürlükten kaldırmak {fi} | außer Kraft setzen {v} |
|
| yürürlükten kalkmak {itr} | verfallen {itr} |
|
| yürürlükten kalkmış olmak {allg} | außer Kraft sein {allg} |
|
|
| yürürlükte olmak {fi} | gelten {v} |
|
| yürürlükte olmak {i} | das In-Kraft-Sein {n} |
|
